รู้เขา
รู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะเกือบทุกครั้ง
. . .เมื่อถึงสนามประลองหรือแข่งขัน
จะมีนักเลงปลากัดเจ้าถิ่น คอยต้อนรับผู้มาเยือนอยู่แล้ว
ซึ่งบางสนามมีปลาเป็นร้อยตัวทีเดียว ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสนามเล็กหรือสนามใหญ่
. . "ปัจจุบันนี้มีคนสนใจเรื่องปลากัดกันมาก
และต่างคนพยายามเสาะหาปลากัดเก่ง ๆ ทั่วประเทศ
รวมทั้งประเทศเพื่อนบ้านด้วย ใครตาถึงหรือมีเส้นสายดีก็มีปลาเก่ง
ๆ ไว้ประดับบารมี"
อย่างไรก็ตาม ในการประลองนั้น ชัยชนะมิใช่มาจากสายพันธุ์ปลาเท่านั้น
ยังมีปัจจัยอื่น ๆ อีกหลายประการ อาทิ น้ำเลี้ยงหรือขั้นตอนการเลี้ยง
(ซึ่งได้กล่าวไปแล้ว) และวิธีการเปรียบเทียบคู่ต่อสู้
เป็นต้น
เขาบอกว่า ในการเปรียบเทียบปลากัด เพื่อแข่งขันกันนั้น
ต้องดูลักษณะผิว หรือเกล็ดคู่ต่อสู้ หากเป็นผิวเรียบหรือเกล็ดมัน
แสดงว่า ปลาสมบูรณ์ และแข็งแรงด้วย ตรงกันข้ามถ้าปลาตัวไหนผิวหรือเกล็ดไม่เรียบ
และเวลาพองครีบและหางจะกางไม่เต็มที่ แสดงว่าปลาไม่สมบูรณ์
นอกจากนี้ เขาจะดูลักษณะปากและสี รวมทั้งท้องของปลาคู่ต่อสู้ด้วย
หากปากใหญ่และสีดำเกินไป ก็แสดงว่า มีสายเลือดปลาหม้อสูง
ไม่ควรกัด ควรให้ปากและสีคล้าย ๆ กัน แต่ถ้าพบว่า
ท้องใหญ่ อ้วน ก็แสดงว่า ปลายังไม่สมบูรณ์ แม้ว่าปากจะใหญ่
ก็ไม่สามารถสู้ปลาที่เลี้ยงมาสมบูรณ์ได้
. ."เราจะใช้วิธีการสังเกตตามลักษณะดังกล่าว
ถ้าดูแล้ว คู่ต่อสู้ไม่สมบูรณ์ แม้ว่าขนาดลำตัวจะโตกว่าก็ตาม
เราก็ไม่กลัว สามารถแข่งขันประลองฝีมือกันได้เลย
รับรองว่า โอกาสแพ้แทบไม่ค่อยมีให้เห็น